Country side
Door: Zippora
Blijf op de hoogte en volg Zippora
27 September 2011 | Canada, Dundas
Wat een eerste week! En wat gaat de tijd snel. Het is alweer bijna een week geleden dat ik wegging! Het voelt al als veel langer. Maar dat ik meestal zo als je weg bent, ook gewoon op vakantie.
Nou, eigenlijk voelde deze week als extra week vakantie. Alsof ik tussendoor nooit naar school ben geweest.
Het is heerlijk weer hier, tot nu toe bijna elke dag wel over de 20 graden. Dus ik ben heel veel buiten. Wat ook wel moet want er is zoveel moois te zien hier.
Er zijn heel veel mooie wandelroutes hier. Alleen op het land van Joanne haar boerderij kun je al uren wandelen. Er zijn niet zo heel veel bloemen meer in bloei, maar het land is prachtig. De herfstkleuren beginnen al door te komen en met de zon er fel op lijkt het mais van goud.
Het is nu nog even flink genieten van de natuur, want die is hier all around! Ik ben al wel in Toronto geweest om een telefoon te kopen en op zoek naar een gitaar! Ik heb die dag nog niet heel veel van de stad bekeken. Dat komt nog wel.
Ik heb natuurlijk wel goed om me heen gekeken vanuit de bus en het was heel bijzonder om van het platteland zo'n grote stad binnen te rijden. Wat een gebouwen zeg!
En wat zo mooi was, toen ik tussen al die hoge glimmende gebouwen door liep, waar helemaal geen planten of bomen tussen staan, vlogen er 2 grote, oranje vlinders langs me heen. Die vlogen daar vrolijk rond als enige kleur tussen alle ruiten. Dat was een prachtig gezicht!
Ik heb ook, zoals het een echte Nederlandse betaamt een heel stuk gefietst. Ik kon een fiets lenen en Matthew heeft me de weg uitgelegd naar een heel lang fietspad. Vroeger lag daar een spoorbaan, maar die hebben ze weggehaald en daar is nu een fietspad gemaakt. Er mogen geen gemotoriseerde voertuigen komen, dus het is er lekker rustig, de paden zijn niet zo stijl en je weet zeker dat je de weg terug kunt vinden, want er is maar weg terug.
Terwijl ik daar fietste en ik even niet oplette stond er ineens een hert midden op het pad, zo'n 5 tot 10 meter voor mijn neus.
En er zijn een hoop andere wilde beesten hier, veel die wij in Nederland niet hebben. Zo vliegen er geregeld een stuk of wat kalkoengieren/roodkop gieren over het land. Matthew vertelde dat hij er toen hij klein was, wel eens een stuk of 70 bij elkaar heeft gezien. (nu ik dit typ vraag ik me trouwens even af of hij niet 17 zei, maar ik geloof echt dat hij 70 zei)
Vandaag, toen ik Matthew hielp met zijn tuiniers werk, vonden we een garter snake van ongeveer 40cm lengte.
Ik zag hem in een hoekje onder het huis zitten. Matthew heeft hem er vandaag gelokt en geprobeerd te vangen, zodat we hem beter konden zien, en even later, toen ik ging kijken of hij er nog zat, zat hij een dikke pad op te eten die we eerder hadden zien zitten. Jammer dat we het moment van het vangen hebben gemist, maar het was wél een heel interessant gezicht! Dat zo'n dikke pad in zo'n klein slangetje past!
Ook zitten er hier coyotes, wasberen (waar ik al een hoop voetsporen van heb gezien), bepaalde soorten arenden en valken, volgens mij had Matthew het over de Amerikaanse Zeearend. Die heb ik helaas nog niet gezien, maar dat kan nog komen. Ook kan je soms de coyotes horen huilen 's nachts. Ik hoop dat ook nog eens te horen.
Ik moet wel zeggen dat ik nog steeds een beetje de rilling krijg van die slang van vanmiddag, ookal was het maar een kleintje.
Komend weekend mag ik met Matthew mee voor een kleine road trip. Hij moet donderdag, vrijdag en zaterdag op verschillende plekken optreden, waaronder in Ottawa. Dus ik heb heel veel zin om mee te gaan. Dat wordt veel autorijden (voor mij dus heel veel uit het raam kijken en andere delen van Canada bekijken) Veel wachten, maar ik neem mijn gloednieuwe gitaar mee, dus ik kan altijd schrijven op op straat spelen en kijken of ik er iets mee verdien of weggestuurd word door de politie (wat ook wel spannend zou zijn!)
En verder luisteren naar Matthews optredens en waarschijnlijk hier en daar een liedje meezingen. Hij zei al dat ik in ieder geval donderdag ook wel een deel van mijn eigen liedjes mag spelen bij een optreden tijdens de lunch op een college.
Dat is wel zo'n beetje mijn eerste week hier!
Iedereen is super behulpzaam en aardig hier. Mensen nodigen me uit om te komen eten als ik eens een maaltijd nodig heb. Bijna iedereen die af en toe naar Toronto heen en weer rijdt heeft en al een lift aangeboden als ik eens een dagje Toronto zou willen. En ik ben zelf bezig met het uitzoeken van hostels die me aanspreken om te kijken of ik ergens een werk-slaap deal kan maken. Of in ieder geval dikke kortingen kan krijgen.
Ik hoop volgende week ook naar de Niagara Falls te gaan! Daar zie ik al weken naar uit!
Binnenkort meer over de roadtrip met Matthew en ik hoop ook snel het eerste beeldmateriaal naar Froeks te kunnen sturen. Al heb ik wat problemen met het cameraatje dat ze me mee hebben gegeven. Tot die tijd zal je het moeten doen met een aantal foto's hier.
Liefs!
Nou, eigenlijk voelde deze week als extra week vakantie. Alsof ik tussendoor nooit naar school ben geweest.
Het is heerlijk weer hier, tot nu toe bijna elke dag wel over de 20 graden. Dus ik ben heel veel buiten. Wat ook wel moet want er is zoveel moois te zien hier.
Er zijn heel veel mooie wandelroutes hier. Alleen op het land van Joanne haar boerderij kun je al uren wandelen. Er zijn niet zo heel veel bloemen meer in bloei, maar het land is prachtig. De herfstkleuren beginnen al door te komen en met de zon er fel op lijkt het mais van goud.
Het is nu nog even flink genieten van de natuur, want die is hier all around! Ik ben al wel in Toronto geweest om een telefoon te kopen en op zoek naar een gitaar! Ik heb die dag nog niet heel veel van de stad bekeken. Dat komt nog wel.
Ik heb natuurlijk wel goed om me heen gekeken vanuit de bus en het was heel bijzonder om van het platteland zo'n grote stad binnen te rijden. Wat een gebouwen zeg!
En wat zo mooi was, toen ik tussen al die hoge glimmende gebouwen door liep, waar helemaal geen planten of bomen tussen staan, vlogen er 2 grote, oranje vlinders langs me heen. Die vlogen daar vrolijk rond als enige kleur tussen alle ruiten. Dat was een prachtig gezicht!
Ik heb ook, zoals het een echte Nederlandse betaamt een heel stuk gefietst. Ik kon een fiets lenen en Matthew heeft me de weg uitgelegd naar een heel lang fietspad. Vroeger lag daar een spoorbaan, maar die hebben ze weggehaald en daar is nu een fietspad gemaakt. Er mogen geen gemotoriseerde voertuigen komen, dus het is er lekker rustig, de paden zijn niet zo stijl en je weet zeker dat je de weg terug kunt vinden, want er is maar weg terug.
Terwijl ik daar fietste en ik even niet oplette stond er ineens een hert midden op het pad, zo'n 5 tot 10 meter voor mijn neus.
En er zijn een hoop andere wilde beesten hier, veel die wij in Nederland niet hebben. Zo vliegen er geregeld een stuk of wat kalkoengieren/roodkop gieren over het land. Matthew vertelde dat hij er toen hij klein was, wel eens een stuk of 70 bij elkaar heeft gezien. (nu ik dit typ vraag ik me trouwens even af of hij niet 17 zei, maar ik geloof echt dat hij 70 zei)
Vandaag, toen ik Matthew hielp met zijn tuiniers werk, vonden we een garter snake van ongeveer 40cm lengte.
Ik zag hem in een hoekje onder het huis zitten. Matthew heeft hem er vandaag gelokt en geprobeerd te vangen, zodat we hem beter konden zien, en even later, toen ik ging kijken of hij er nog zat, zat hij een dikke pad op te eten die we eerder hadden zien zitten. Jammer dat we het moment van het vangen hebben gemist, maar het was wél een heel interessant gezicht! Dat zo'n dikke pad in zo'n klein slangetje past!
Ook zitten er hier coyotes, wasberen (waar ik al een hoop voetsporen van heb gezien), bepaalde soorten arenden en valken, volgens mij had Matthew het over de Amerikaanse Zeearend. Die heb ik helaas nog niet gezien, maar dat kan nog komen. Ook kan je soms de coyotes horen huilen 's nachts. Ik hoop dat ook nog eens te horen.
Ik moet wel zeggen dat ik nog steeds een beetje de rilling krijg van die slang van vanmiddag, ookal was het maar een kleintje.
Komend weekend mag ik met Matthew mee voor een kleine road trip. Hij moet donderdag, vrijdag en zaterdag op verschillende plekken optreden, waaronder in Ottawa. Dus ik heb heel veel zin om mee te gaan. Dat wordt veel autorijden (voor mij dus heel veel uit het raam kijken en andere delen van Canada bekijken) Veel wachten, maar ik neem mijn gloednieuwe gitaar mee, dus ik kan altijd schrijven op op straat spelen en kijken of ik er iets mee verdien of weggestuurd word door de politie (wat ook wel spannend zou zijn!)
En verder luisteren naar Matthews optredens en waarschijnlijk hier en daar een liedje meezingen. Hij zei al dat ik in ieder geval donderdag ook wel een deel van mijn eigen liedjes mag spelen bij een optreden tijdens de lunch op een college.
Dat is wel zo'n beetje mijn eerste week hier!
Iedereen is super behulpzaam en aardig hier. Mensen nodigen me uit om te komen eten als ik eens een maaltijd nodig heb. Bijna iedereen die af en toe naar Toronto heen en weer rijdt heeft en al een lift aangeboden als ik eens een dagje Toronto zou willen. En ik ben zelf bezig met het uitzoeken van hostels die me aanspreken om te kijken of ik ergens een werk-slaap deal kan maken. Of in ieder geval dikke kortingen kan krijgen.
Ik hoop volgende week ook naar de Niagara Falls te gaan! Daar zie ik al weken naar uit!
Binnenkort meer over de roadtrip met Matthew en ik hoop ook snel het eerste beeldmateriaal naar Froeks te kunnen sturen. Al heb ik wat problemen met het cameraatje dat ze me mee hebben gegeven. Tot die tijd zal je het moeten doen met een aantal foto's hier.
Liefs!
-
28 September 2011 - 11:15
Pa:
Lieve Zippora,
Wat een mooi bericht! (Geschreven toen gisteren voor jou nog vandaag was :) ) Het komt over alsof je je daar tot nu toe heel goed thuis voelt. Ik ben heel benieuwd naar het vervolg, jouw zangervaring, met Matthew en alleen. Hoe speelt en klinkt je gitaar?
Ook benieuwd - was al van te voren natuurlijk - naar je contacten en onderdak voor de komende tijd.
Die kalkoengier is met dat gekke rode stuk op zijn voorhoofd geen knapperd van dichtbij! Maar vast wel mooi en indrukwekkend als hij vliegt. De garder snake kent heel veel soorten en variëteiten, waarvan sommige echt prachtig van kleur en tekening. Hij blijkt een klein beetje giftig te zijn, maar ongevaarlijk. Inmiddels ook zeearenden (dat zijn die grote met witte kop), wasberen en coyotes gezien?
Mieke en ik zijn druk in de weer met het huis: een nieuw bed, al dat hout dat nog een keukenkast moet worden schilderen, de schuur moet weer een ronde verder. De rode stoelen gaan weg. Ik ben op proef bij een kamerkoor. Deze week komen jouw toetsen van pas bij het oefenen.
Zo, nu weer aan het werk. Ik zie al uit naar jouw volgende bericht. Groeten. -
30 September 2011 - 21:23
Opa En Oma Te Bhv.:
Lieve Zippora,
We moeten er nog aan wennen dat we niet bij de binnengekomen post kunnen zien of er een nieuw verslag van jou is gekomen. Telkens even speuren dan maar. Wat een mooi verhaal heb je nu gestuurd! Fijn om zo een beetje te kunnen meebeleven wat jij allemaal meemaakt. We zijn heel benieuwd hoe je optreden zomaar "op de bonnefooi" is gegaan. Dat was dus een gokje, hoe het zou gaan, hè? Mag dat zomaar of moet je eigenlijk een vergunning hebben om op straat op te treden?
Net als je vader zijn wij ook heel benieuwd of je al onderdak hebt gevonden dat naar je zin is. Goed en niet zo duur, begrijpen we.
Naomi kwam na Schiphol naar ons toe. Dat was fijn. Ook je vader en Mieke zijn 's morgens op m'n verjaardag geweest. En David. Leuk hoor, zo'n stuk familie.
Als je mij (oma ) nu zou zien, zou je vast moeten lachen : ik heb een geweldige paarse bloeduitstorting op en onder m'n rechter oog. Dat komt door een verdovingsprikje,omdat m'n ene oog voor staar behandeld moest worden. Het staat heel apart, dat wel.
We gaan morgen van het prachtige weer genieten, hopen wij. We hebben nu al 3 dagen zomer! En ze hebben ons nog zeker 2 dagen schitterend weer beloofd!
We zien uit naar je volgende bericht met belevenissen.
Dag, lieve meid, hartelijk gegroet door opa en oma te Bhv.
-
10 Oktober 2011 - 19:49
O & O Te O:
Hoi Zip !
Al eerder heb ik ( mede namens Oma )
een reactie geplaatst, maar die is waarschijnlijk niet aangekomen.
Ik ben namelijk zeer vaardig in het 'touchen' van verkeerde knoppen.
Ik schreef over Ottawa, Niagary Falls.
Canada als tweetalig land.
Hull, waar je echt Frans moet spreken anders woorden ze boos.
Mijn broer Hank (92)in St. Catharines
die een fan van Wilders is.
Trouwens, Hank heeft een hele leuke zoon Klaas(60), een IT goeroe die speciaal voor verekeringen werkt.
Hij woont in Pickering, een suburb van Toronto:1615 Valley Ridge Cres Pickering. Phone: 0019055095189
En wat makkelijk is: hij spreekt ongeveer 20 woorden Nederlands.
Wat leuk dat jij over plekken schrijft
waar ik in 1990 en 1994 ook ben geweest.
We zijn druk met het opruimen van allerleis spullen, vooral boeken.
Die gaan een tweede leven tegemoet via de boekenmarkt die in Oldenzaal wordt gehouden
Wij hebben nog een fraai album over Ottawa voor je klaar liggen.
Dat duurt nog 105 dagen voordat je er in kunt bladeren.
Alle goeds en doe je best!
See you later:
pater and mater from
Oldenzaal -
28 Oktober 2011 - 07:08
Susanne:
he, zip
heeft een wasbeer echt 5 vingers. je jokt, hé!
lees je verslagen terug, bedankt dat je de link nog een keer hebt opgestuurd.
liefs susanne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
